باز هم دلتنگی


دل‌تنگم
دل‌تنگِ خیلی چیزها
دل‌تنگِ همه گذشتن‌های بیهوده
روزها وُ شبهایِ رفته
تمامِ آن‌چه به من گذشت و هرگز بازنگشت
دل‌تنگِ عهدهایی که ناعهد شد
قول‌هایی که داده نشد
قرارهایی که فرار شُد
تمام چیزهایی که می‌شد باشه وُ هیچ‌وقت نبود
تمام بودن‌هایی که نبود
دلتنگ اونایی که دل‌ِشون برای من هیچ‌وقت قدِ من تنگ نشد

فردا بدون مــــــن !!!…

دیدی که سخــــت نیســـــت

تنها بدون مــــــــــن ؟!!

دیدی صبح می شود

شب ها بدون مـــــــــن !!

این نبض زندگی بــــــــی وقفه می زند…

فرقی نمی کند

با مــــــن …بدون مــــــن…

دیــــــروز گر چه ســـــــخت

امروزم هم گذشت …!!!

طوری نمی شود

فردا بدون مــــــن !!!…

رویای من

وقتی چشمانم را روی هم می گذارم
خواب مرا نمی برد
تورا می آورد !
از میان فرسنگ ها
فاصله....!

گاهی

گــاهــے میشـے تـڪیـــہ گــاهمـــ

گـاهــے سـایــہ ے ســرمـــ

و گـاهــے انگیــزه ے زنـבگیمـــ

شـایـבمــ بشــے همــہ ے وجـوבمــ...

اصـلـا مگــــہ میشــہ بـבوטּِ تـــو ؛ بــבوטּِ " عشقتـــ" زنـבگــے ڪرב؟!...

فقــط ڪافیــــہ یـه زن؛" زن" بـــاشــــہ !

میشــے بیخیــالِ دنیـــا...

اون میشـــہ בلیــلِ خنـده هـاتــــ...

בلیــلِ زنـבگیتــــ...

اصـــلـا اون میشــہ همـه ے בنیــاتــــ...

دلتنگی

دو روزه رفتی از پیشم، دو قرن خسته و تنهام


دو سال انگار شده دوریت، چه قد تاریک این شبهام


چه احساس بدی دارم. چه احساس بدی دارم.


هوا روشن شده انگار، هنوز بیدار بیدارم.


خواب به چشمام نمی آد، دلم صداتو باز می خواد


لعنت به این ثانیه ها آخه چه جور دلت می آد؟


خواب به چشمام نمی آد، دلم صداتو باز می خواد


لعنت به این ثانیه ها آخه چه جور دلت می آد؟

دلتنگی های من


میـــــــ ـان دِلتَنگــــــی هایَــــــم باشــ ـــــــ تا فَراموشَـــ ـــت نَکُــــــنَم.......

تا بــــه یاد داشـــ ـــته باشَمَـــــت.....

تا بویَـــ ــــت را حِــس کُنَـــــــم....

تا بِــــــ ـدانَــــم که هَستـ ـــــی....

تَـــــــ ـمامِ دُنیـــ ــــام قَلبَــــمه....

دنیـــ ــــام باشــــ ـــه واسه تــ ـــــــو.....

تا بِدانــــ ـــی میانِ ثانیــــ ـــه هایِ دِلتَنگیـــــهامـــ تــــــو وجــــــ ــــود داریــــ ـــ....

فَــقَط تـــ ــــو.

مخاطب خاص من


بد دردیست بدانی و ندانی که چه می شود و به کجا می رسی

وقتی شروع میکنی ، فکر پایان نباش

به لحظه فکر کن ، به چیزی که داری

به هوایی که در آن نفس میکشی

اگر پر از عشق بود ، بکش تا جایی که توان نفس کشیدن داری

به آیاهای فردا تو را چه حاجت ؟

مهم بودن و ماندن و داشتن چیزیست که تو داری و در کنارش لذت هزار توی عشق را می فهمی

پس ای مخاطب خاص من :

امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم

                                           شاید ای جان نرسیدیم به فردای دگر